ဟိုအေရးဒီအေရး

ပိုစ့္မေရးၿဖစ္တာ တစ္လေက်ာ္သြားပါၿပီ။ ဒီတစ္လေက်ာ္မွာ ၿဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ စံုမွစံုပါပဲ။ ပို့စ္ေရးမယ္ဆိုရင္ေတာင္အမ်ားၾကီး ေရးလို့ရမွာပါ။ သၾကၤန္ၿပီးေတာ့လဲ အလုပ္အေၾကြးေတြရွင္းရ ၊ ရံုးကမန္ေနဂ်ာကလဲ စင္ကာပူသြားမယ္ဆိုေတာ့အလုပ္ထြက္မွာဆိုၿပီး အလုပ္ေတြလႊဲ ေနတာနွင့္ ပို့စ္ေရးဖို့ေနေနသာသာ ဘေလာ့ေတာင္မဖြင့္မိဘူး ။ ဒီၾကားထဲ အလုပ္အသစ္တစ္ခု အတြက္အင္တာဗ်ဴး ကိုသံုးခါေလာက္ ၀င္လိုက္ရေသးတယ္။ အင္တာဗ်ဴး၀င္ၿပီးေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ပဲအေရြးခံလိုက္ရၿပီးအလုပ္သစ္ေၿပာင္းဖို့ၿပင္ဆင္လိုက္ရတယ္။ တစ္လၾကိဳၿပီးထြက္စာတင္ရ ၊ က်န္ခဲ့တဲ့လုူကိုအလုပ္လႊဲေပးဖို့ၿပန္လုပ္ရနဲ့ စာေရးဖို့အခ်ိန္မရၿပန္ဘူး ။ အားတဲ့အခ်ိန္ေလးလုၿပီး စာေလးေရးထားတာေတာ့ရွိပါတယ္။ သၾကၤန္အၿပီးပို့စ္ ရယ္၊ အင္တာဗ်ဴး (3) ရယ္။ ဒါေပမဲ့မၿပီးေသးလို့ draft ထဲမွာပဲရွိေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲ နာဂစ္ေၾကာင့္အမိုးလန္သြားလို့ ၿပင္ရေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္အခု အခ်ိန္ေလးရတုန္း ပိုစ့္ေလးတစ္ခုေတာ့တင္ခ်င္လို့ ဟိုအေရး ဒီအေရးေလးေရးလိုက္တာ။ 26 ရက္ေန့က်ရင္အလုပ္သစ္ေၿပာင္းရေတာ့မယ္ေလ။ အလုပ္သစ္က Tourism field မဟုတ္ေတာ့ Internet , gmail ကိုဒီမွာေလာက္အၿမဲတမ္းလိုလိုထိေတြ့သံုးစြဲလို့ရမွာမဟုတ္ဘူးထင္တယ္။ အားလပ္ရက္ေလးေတြ က်ရင္ေတာ့ ၾကိဳးစားပမ္းစား စာေလးေရးဦးမွပါ။ စာေရးရတာစိတ္ခ်မ္းသာတယ္ေလ။

သၾကၤန္က်ရင္..ေရပက္မယ္၊ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရာ ဘာလုပ္မလဲ..

အစထဲက သၾကၤန္အတြက္ပိုစ္တစ္ခုေလာက္တင္မယ္လို့စဥ္းစားေနတုန္း မမယ္လိုဒီေမာင္က tag တာနဲ့အေတာ္ပဲၿဖစ္သြားတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကို ဆိုရင္အပ်င္းထူၿပီးေရးၿဖစ္ခ်င္မွေရးၿဖစ္မွာ :) ။ သူမ်ုားေတြကေတာ့သၾကၤန္ဆိုရင္ေပ်ာ္ၾကတယ္။ မန္းေလးသူကလည္း မန္းေလးသၾကၤန္ ကိုသတိရ ၊ ရန္ကုန္ကသူေတြက ရန္ကုန္သၾကၤန္ကိုပဲ တမ္းတၾက ၊ ရခိုင္ကသူေတြၾကေတာ့ ရခိုင္သၾကၤန္ကိုပိုေပ်ာ္ၾကတယ္တဲ့။ က်မကေတာ့သၾကၤန္ဆိုတာ ေပ်ာ္စရာမွဟုတ္ရဲ့လားလို့ (ကိုယ့္အတြက္ေၿပာတာပါ) ။ လူမွန္းသိတတ္ကတည္းက ၊ သၾကၤန္ဆိုတာကိုခံစားတတ္ကတည္းက သၾကၤန္မွာ မေပ်ာ္ခဲ့ရပါဘူး ။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ သၾကၤန္က်ရင္ေရပက္တာ ပဲသိတယ္။

က်မတို့ေတာင္ၾကီးၿမိဳ့မွာ ကသၾကၤန္ဆိုရင္ အိမ္တိုင္း ၊ မိသားစုတိုင္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတက္ၾကတဲ့ အစဥ္အလာရွိတယ္။ အေ၀းကိုေရာက္ေနတဲ့မိသားစု၀င္ေတြကလည္း သၾကၤန္မွာခြင့္ရက္ေလးရတုန္း ၿပန္ၾကတယ္ဆိုတာ ေဆြမ်ိဳးေတြစံုစံုလင္လင္နဲ့ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္လုပ္ခ်င္ၾကတာ အဓိကပါ။ က်မတို့ေတြလည္း သၾကၤန္ရက္ေတြဆိုရင္ရွိသမ်ွ ေဆြေတာ္ရွစ္ေသာင္းမ်ိဳးေတာ္ေပါင္းေတြ စုၿပီးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတက္ၾကတယ္။ ၿပန္လာရင္အဖိုးရဲ့ၿခံ၀င္းက်ယ္ ၾကီးထဲမွာစုၿပီးထမင္း ၊ ဟင္းေတြ ခ်က္စားၾက ၊ မုန့္ေတြလုပ္စားၾကနဲ့ေပါ့ေလ။ ေမာင္ႏွမ၀မ္းကြဲေတြလဲစံုစံုလင္လင္နဲ့ ေဆာ့ကစားၾကတာေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ သို့ေသာ္လည္း သူမ်ားေပ်ာ္လို့မေပ်ာ္ႏိုင္တာကေတာ့ က်မတစ္ေယာက္ပဲရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ (ရည္းစားေပ်ာက္လို့မိႈင္တာေတာ့ဟုတ္ဘူးေနာ္) သူမ်ားကစားသလို မကစားရလို့မိႈင္တာပါ။ က်မတို့အိမ္မွာက ဆိုင္္ဖြင့္ထားေတာ့ ဆိုင္ေစာင့္ရတယ္ေလ။ ေမာင္ေလးကလည္းက်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့ သူမ်ားေတြ ေဆာ့ကစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်မကေတာ့ ကေလးထိန္းဆိုင္ေစာင့္ေနရတယ္ေလ။ ကစားရလဲခဏပါပဲ ။ နည္းနည္း ၾကာၿပီဆိုတာနဲ့ေမေမကေအာ္ေခၚ ေတာ့တာပဲ။ ေရကစားတာလဲေပ်ာ္စရာမေကာင္းပါဘူး ။ ကိုယ့္အိမ္ေရွ့ကိုယ္ပက္ရတာဆိုေတာ့ စည္မွမစည္တာ။ ေရပက္ခံမယ့္လူလာမယ့္အေရး ေရခြက္ေလးတစ္လံုးကိုင္ၿပီး ေစာင့္ရတာအၾကာၾကီးပဲ။ လူမလာလို့ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းၿပန္ပက္ေတာ့လဲ ေရကုန္တယ္ဆိုၿပီး လူၾကီးေတြက ဆူေသးတယ္။ အဲဒါကေလးဘ၀က သၾကၤန္ေပါ့။

နည္းနည္းၾကီးလာေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့လည္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း အိမ္ကေပးမလည္ပါဘူး။ ဆိုင္ကယ္နဲ့ဆိုရင္လည္း အႏၱရာယ္ၾကီးလို့ ၊ လမ္းေလ်ွာက္လည္ရင္လည္း အိေၿႏၵပ်က္လို့ ဆိုၿပီးမလည္ရပါဘူး ။ ကားနဲ့ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ကလူၾကီးတစ္ေယာက္ေယာက္ပါမွ တစ္ခါတစ္ရံ ေပးလည္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သၾကၤန္ဆိုရင္မေပ်ာ္ပါဘူး ။ ဒီလိုနဲ့ ေနာက္ပိုင္းသၾကၤန္ဆိုရင္တရားစခန္း၀င္ၿဖစ္တာပဲ မ်ားပါတယ္။ ေတာင္ၾကီး သၾကၤန္ကလြဲလို့တၿခားမွာလည္းသၾကၤန္မက် ဖူးပါဘူး။

ဒါေပမယ့္အရင္ႏွစ္ကေတာ့ရန္ကုန္မွာသၾကၤန္က်ပါတယ္။ အရင္ႏွစ္သၾကၤန္ကေတာ့ၾကံဳခဲ့ရဖူးတဲ့ေတာင္ၾကီး သၾကၤန္ေတြထက္ေတာင္ပိုပ်င္းစရာ ေကာင္းေနပါေပါ့ ။ ေၿပာရင္ယံုပါ့မလားမသိဘူး ။ မႏွစ္ကသၾကၤန္ေလးရက္ၾကံဳတာ ၃ရက္က အခန္းထဲမွာ ငုတ္တုတ္ ၊ ၁ရက္ကရံုးမွာအလႈရွိလို့ရံုးသြား နဲ့သၾကၤန္ၿပီးသြားပါတယ္။ ၃ရက္က အခန္းထဲမွာ ငုတ္တုတ္ ဘာလို့ၿဖစ္ေနရလဲဆိုေတာ့ မႏွစ္က ရန္ကုန္ကိုေရာက္စပဲရွိေသးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမွသိပ္ မရွိတာ။ ရွိတဲ့တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ဘဲဘဲနဲ့လည္မယ္ဆိုၿပီး cancel ထားတယ္။ တကယ္တမ္းသၾကၤန္လည္းေရာက္ခါနီးေရာ သူ.ရဲ့ ညီတစ္ေယာက္ကေလၿဖတ္သြားလို့ အေရးေပၚေဆးရံုတင္လိုက္ရတဲ့အတြက္ သၾကၤန္မလည္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ သၾကၤန္ဆိုေတာ့တစ္ေယာက္တည္းလဲ အၿပင္မထြက္္ခ်င္၊ ဘယ္သူ့နဲ့မွလည္းအဆက္အသြယ္မရ၊ နယ္ၿပန္ဖို့လည္းအခ်ိန္မမွီ နဲ့တစ္ေယာက္တည္းအခန္းထဲမွာငိုေတာင္ငိုမိတယ္။

သၾကၤန္မွာစိတ္ညစ္စရာေတြပဲေၿပာေနလို့ သူငယ္ခ်င္းတို့ေရာ စိတ္ညစ္ေနၾကၿပီလားမသိပါဘူး ။ စိတ္မညစ္ၾကပါနဲ့ ။ စိတ္ညစ္စရာေတြ ၿပီးရင္ေပ်ာ္စရာ ေလးေတြလာေတာ့မည္ေလ ။ တစ္ကယ္ေၿပာတာေနာ္။ ဒီႏွစ္သၾကၤန္အတြက္ plan ေတြအၿပည့္စဥ္းစားထားတယ္။ 12 ရက္ေန့ ( အၾကိဳေန့) မွာရံုးတက္ရမယ္ ။ 13,14 မွာရန္ကုန္သၾကၤန္လည္မယ္၊ ေရပက္မယ္ ။ 15,16 ထဲကတစ္ရက္ရက္ (လက္မွတ္ရတဲ့ရက္ကိုနယ္ၿပန္မယ္) ၊ ေတာင္ၾကီးေရာက္လို့မွ သၾကၤန္နဲ့ၾကံဳေနေသးရင္ ေတာင္ၾကီးသၾကၤန္ဆက္လည္မယ္ ။ 17 က်ရင္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတက္မယ္။ 19 က်ရင္ရန္ကုန္ၿပန္လာမယ္ ။ 20 မွာရန္ကုန္ ၿပန္ေရာက္ၿပီးရံုးတက္ရမယ္ေလ။ အဆင္ေၿပရင္ ၾကားထဲမွာ မမယ္လိုဒီေၿပာသလို ဘေလာ့ဂါေတြစုၿပီးတစ္ရက္ လည္လို့ရေသးတယ္ေလ။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းဘူးလားေ၀့။ စဥ္းစားထားတာေတာ့ ေခ်ာေနတာပဲ ။ နယ္ၿပန္ဖို့လက္မွတ္ေတာ့ရေသးဘူးဗ်။ သၾကၤန္ၿပီးမွ သၾကၤန္အေၾကာင္း ပိုစ့္အသစ္ထပ္တင္မယ္ေလ။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပါ ။

အခုေတာ့သၾကၤန္အၾကိဳေရေလာင္းခ်င္တာ မီးပ်က္ေနလို့ေရတင္လို့မရလို့ပါဗ်ိဳ့။ see you ေနာ္။ :)

သူငယ္ခ်င္းသို့

ညတစ္ညဟာ

လမင္းမပါရင္ မၿပည့္စံုေပမဲ့

ၾကယ္ေတြနဲ့လည္း ၿဖစ္ပါတယ္။

ငါ့အတြက္လည္း

အခ်စ္ မရွိရင္ မၿပည့္စံုေပမဲ့

သူငယ္ခ်င္းေကာင္းရွိရံုနဲ့တင္

ေပ်ာ္ဖို့ေကာင္းပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္း ေလးေရ

တ ကယ္လို့မ်ား

မင္းခ်စ္သူက ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္

ေၾကကြဲလိုက္ပါကြယ္

ဒါေပမဲ့

ပူေဆြးတမ္းတေနမဲ့အစား

ကိုယ့္ဘ၀ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ဖန္တီး

အနာဂတ္ကိုခရီးဆက္လို့

အခ်စ္ဆိုတာ

သိပ္ၿပီးအေရးမပါလွပါဘူးေနာ္…….

က်မႏွင့္အင္တာဗ်ဴးမ်ား (၂)

ပထမတုန္းကေၿပာခဲ့သလိုပဲ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲမွာ ဆုရရွိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်မရဲ့ေလးေလး (ေဒၚေလးရဲ့အမ်ိဳးသား) က ဆုအၿဖစ္ ကြန္ပါဗူး ေလးတစ္ဗူး ၀ယ္ေပးပါတယ္။ အဲဒီကြန္ပါဗူးကေက်ာင္းကေပးတဲ့ဆုထက္ ပိုေကာင္းတာေတာ့မွတ္မွတ္ရရပဲ ။ေဖေဖ နဲ့ ေမေမကအိမ္ေရာက္ေတာ့ ငါ့သမီးကိုအင္တာဗ်ဴးလုပ္ေပးဦးမွ ဆိုၿပီး လူစုပါတယ္။ လူစုတယ္ဆိုတာက အိ္မ္မွာရွိတဲ့ ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကြဲေတြ၊ ဦးေလး ၊ အေဒၚေတြ ၊ အဖိုးလည္း ပါတယ္။ အားလံုးစုၿပီး ေမးတာပါ။ ခဲတံတစ္ေခ်ာင္းလဲပါေသးတယ္ ။ မိုက္ခြက္လုပ္တာေလ။

ေမး - အဟမ္း..အဟမ္း ၊အခုလိုဆုရတဲ့အတြက္ဘယ္လိုခံစားရပါသလဲ။

ေၿဖ - အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ရွင္။

ေမး - ေနာက္ၿပီးေတာ့ေရာ

ေၿဖ - ေၾကးအိုးကအရမ္းစားလို့ေကာင္းတာပဲ၊

ေမး - ေနာက္ႏွစ္ေတြေရာ၀င္ၿပိဳင္ဦးမွာလား

ေၿဖ - ဒီထက္လွတဲ့ကြန္ပါဗူး ၀ယ္ေပးမွာလား

ေမး - မ၀ယ္ေပးဘူးဆိုရင္ေရာ

ေၿဖ - ဟင္

ေမး - မ၀ယ္ေပးရင္မၿပိဳင္ေတာ့ဘူးလား

ေၿဖ - အင္.. ၿပိဳင္မွာပါ ... ဟင္း

ေမး - ဟားဟား...၀ယ္ေပးမွာေပါ့သမီးရဲ့ ၊ ဒါေပမဲ့ ပထမဆုရမွ၀ယ္ေပး မွာေနာ္။ ဒုတိယတို.တတိယတို.ဆိုရင္ ႏိုးပဲ ။

ေၿဖ - ဟုတ္ကဲ့ပါ

ဒီလိုနဲ့က်မလည္းစာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲဆိုရင္ႏွစ္တိုင္း ၊ အထိမ္းအမွတ္ ေန့တိုင္း ၀င္ၿပိဳင္ၿဖစ္ခဲ့တာ (၁၀) တန္းအထိပါပဲ။ ၿပိဳင္ပြဲတိုင္းလိုလို ဆုရခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆု ပဲအၿမဲေတာ့မရဘူးေပါ့။

အင္တာဗ်ဴး (၂)

ဒုတိယအေနနဲ့ၾကံဳရတဲ့ အင္တာဗ်ဴးကေတာ့ (၆) တန္းမွာပါ။ က်ပန္းစကားေၿပာၿပိဳင္ပြဲ ၿပိဳင္ဖိုု့ေခၚတာပါ။ ၿပည္ေထာင္စုေန့ အထိ္မ္းအမွတ္ပါ။ အမွန္ေတာ့က်မက ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စကားေၿပာနည္းသူၿဖစ္လို့က်ပန္းစကားေၿပာပြဲ ၀င္ၿပိဳင္ဖို့ ဆိုတာလံုး၀မၿဖစ္ႏိုင္တာ ပါ။ ဒါေပမဲ့ၿပိဳင္ပြဲ ရွိတယ္ဆိုေတာ့ ဆရာမကေခၚပါေလေရာ ...

ေမး - သမီးက်ပန္းစကား ေၿပာၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၿပိဳင္ပါလား

ေၿဖ - မၿပိဳင္ခ်င္ဘူးဆရာမ

ေမး - ဘာၿဖစ္လို့လဲသမီးရဲ့

ေၿဖ - သမီးစင္ေပၚတက္ၿပီးမေၿပာရဲလို့

ေမး- ဘာလို့မေၿပာရဲတာလဲ

ေၿဖ - ေၾကာက္လို့

ေမး - ဘာေၾကာက္စရာရွိလို့လဲ သမီးရဲ ့၊ ဘယ္သူမွ သမီးကို ကိုက္မစားပါဘူး ။ ၿပည္ေထာင္စုေန့ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲေတြလဲ သမီး၀င္ၿပိဳင္ဖူးတာပဲ။ သမီးသိၿပီးသားအေၾကာင္းေတြကို ေၿပာလိုက္ရံုပဲ။

ေၿဖ - ဆရာမကလည္း ဒါေတာ့သိတာေပါ့ ။ ေရးေၿဖတာနဲ့ အၿပင္မွာထြက္ ေၿပာရ တာနဲ့ တူမွမတူတာကို ( စိတ္ထဲကေၿပာေနတာ ၊ တကယ္ေတာ့ မေၿပာရဲပါဘူး )

ေမး - အေတြ.အၾကံဳလည္းရတာေပါ့ ၊ ၿပိဳင္မယ္မဟုတ္လား

ေၿဖ - ဟုတ္ . ( ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ကြာ ၊ ဆုမရလဲဘာ အေရးလဲ)

ဆရာမေပးလိုက္တဲ့ေခါင္းစဥ္ေတြကလည္း (၁၆) ခုေတာင္ ၊ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ေမေမ့ကိုၿပေတာ့ ေမေမက ေၿပာတယ္ ။ ေခါင္းစဥ္ (၁၆) ခုအတြက္ (၁၆) မ်ိဳးေရးစရာမလိုပါဘူး ဆိုၿပီး စာမ်က္ႏွာ (၇) မ်က္ႏွာေလာက္ ေရးကူတယ္။ အဲဒါကိုအလြတ္ က်က္ၿပီး စကားေၿပာတဲ့ပံုစံအတိုင္း ေလ့က်င့္ရတယ္ ။ သီခ်င္းဆိုလည္း ေလ့က်င့္ရေသးတယ္ ။ သီခ်င္းဆိုရမယ့္ေခါင္းစဥ္တစ္ခုလည္း ပါတာကိုး။

ၿပိဳင္ပြဲေန့က်ေတာ့ စင္ေနာက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တာ လူေတြမွအမ်ားၾကီးပဲ ။ ေက်ာင္းသားေတြေရာ၊ မိဘေတြေရာ ပဲ ။အိမ္က မိဘေတြလည္းပါတယ္။

ကိုယ္ေၿပာရမဲ့အလွည့္လဲေရာက္ေရာ ေၾကာက္လို့ အသံေတြေတာင္တုန္ တယ္။ သီခ်င္းမဆိုရလို့ေတာ္ေသးတာေပါ့။ (၁၅) မိနစ္စာက်က္ထား တာေတြက (၅)မိနစ္ေလာက္ေၿပာၿပီးတာနဲ့ဘာေၿပာရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ့ၿမန္ၿမန္နိဂံုးခ်ဳပ္ၿပီး ဆင္းလာလိုက္ေရာ။

ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာႏွင့္ တတိယဆုရလိုက္ေသးတယ္။ (၆)တန္းမွာ ငါးေယာက္ၿပိဳင္တာ တတိယရတာေလ (ေတာ္တယ္မလား ဟိဟိ) သို့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ က်ပန္းစကားေၿပာပြဲဆိုရင္ ၀င္မၿပိဳင္ၿဖစ္ေတာ့ပါဘူး။

ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါမည္။

က်မႏွင့္အင္တာဗ်ဴးမ်ား (၁)

က်မႏွင့္အင္တာဗ်ဴးမ်ား လို့သာေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ရတာပါ။ အင္တာဗ်ဴး ေတြအရမ္းအမ်ားၾကီးေၿဖဖူးလို.ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သို့ေပမဲ့လည္း မမယ္လိုဒီေမာင္ရဲ့ အင္တာဗ်ဴးပိုစ့္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်မလဲကိုယ့္အေတြ.အၾကံဳ ေလးေတြကိုေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာမိတာနဲ. ဒီပိုစ့္ေလးကိုေရးၿဖစ္သြားပါေၾကာင္း...........

အင္တာဗ်ဴး (၁)

ပထမဆံုးၾကံဳဖူးတဲ့အင္တာဗ်ဴးကေတာ့ တတိယတန္းမွာပါ။ တပ္မေတာ္ေန့(ေတာ္လွန္ေရးေန့) အထိမ္းအမွတ္ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲ အတြက္လူေရြးတာပါ။ အဲဒီတုန္းကမူလတန္းအဆင့္စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲဆိုေတာ့ တတိယတန္းႏွင့္စတုတၳတန္း ၿပိဳင္ ရမွာေပါ့ေလ။စတုတၳတန္းမွာေတာ့ၿပိဳင္မဲ့သူမ်ားေပမဲ့ တတိယတန္းကိုယ္စားၿပဳၿပိဳင္ပြဲ၀င္မဲ့သူမရွိေသးဘူးေပါ့ေလ၊ တတိယတန္းကလည္းကိုယ့္ထက္အတန္းၾကီးနဲ့ၿပိဳင္ရမွာ ဆိုေတာ့သိပ္မၿပိဳင္ခ်င္ၾကဘူး။ အဲဒီတုန္းက က်မတို့ေက်ာင္းက ေတာင္ၾကီးၿမိဳ့မွာေတာ့စာေတာ္တယ္လို့နာမည္အၾကီးဆံုးေက်ာင္းေပါ့။ အ.ထ.က (၄) ပါ။ ေတာင္ၾကီးမွာေနဖူးတဲ့သူေတြကိုေမးၾကည့္ရင္သိပါတယ္။ (ေၾကၿငာ၀င္တာေနာ္ :P) အဲဒါနဲ့တတိယတန္း ကိုယ္စားၿပဳ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္မဲ့သူေရြးမယ္ဆိုေတာ့ တတိယတန္း တတန္းလံုး တစ္ခန္း၀င္တစ္ခန္းထြက္ အရင္ဆံုး ၿပိဳင္ခ်င္တဲ့သူ ရွိမရွိ လိုက္ေမးတယ္။ ဘယ္သူမွမရွိဘူးေပါ့ေလ။ အဲဒီတုန္းက က်မကတတိယတန္း (က)selection အခန္းကေပါ့ေလ။ အဲဒီလက အတန္းထဲမွာ အဆင့္ (၁) ရထားတဲ့သူဆိုေတာ့ ငါမကယ္ရင္မၿဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး သမီးၿပိဳင္မယ္ဆရာမလို.ေၿပာလိုက္တယ္။ (ဟိ ဟိ) ဒါနဲ့ဆရာမကေန့လည္က်ရင္ ရံုးခန္းလာခဲ့ဆိုၿပီး ေန့လည္က်ေတာ့ ဗ်ဴးေတာ့တာပါပဲ။ ပထမဆံုးဆရာမ ေမးတာက
ေမး - တပ္မေတာ္ေန့ကဘယ္ေန့လဲ
ေၿဖ - မတ္လ (၂၇) ရက္ေန့ပါ။
ေမး - တပ္မေတာ္ေန့ကိုေတာ္လွန္ေရးေန့လို.ေရာေခၚတာသိလား
ေၿဖ - ဟုတ္ကဲ့သိပါတယ္။
ေမး - ဘာလို့ေခၚတာလဲ
ေၿဖ - အင္း....ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တဲ့ေန့မလို့ပါ။
(အမွန္ေတာ့ေသေသခ်ာခ်ာမေၿပာတတ္ဘူးေလ။ ေသခ်ာမွမသိတာ။ ရမ္းေၿဖတာေပါ့)
ေမး - ဟင္..ဘယ္သူကဘယ္သူ.ကိုေတာ္လွန္တာတုန္း
ေၿဖ - ဗိုလ္္ခ်ဳပ္အာင္ဆန္းက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကိုေတာ္လွန္တာပါ။

ဒီေလာက္ဆိုုရင္မဆိုးပါဘူး။ သမီးကိုကိုးကားစရာ စာအုပ္ေတြေပးလိုက္မယ္။ သမီးဘာမွအားမငယ္နဲ့။ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿခင္းသာအဓိကေနာ္သမီးတဲ့။ အဲဒါနဲ့က်မလည္း ဆရာမေပးလိုက္တဲ့ တို့ေက်ာင္းသားစာအုပ္ ကိုယူၿပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ေမေမ့ကိုေၿပာၿပတာေပါ့ေလ။ ေမေမကေတာ့ငါ့သမီးၾကိဳးစားခ်င္စိတ္ရွိတယ္ ဆိုၿပီး၀မ္းသာေနတာေပါ့။ ေမေမကက်မငယ္္္ငယ္ေလးကတည္းက စာဖတ္က်င့္ရွိေအာင္ေလ့က်င့္ေပးထား တာပါ။ ေရႊေသြးတို့ မိုးေသာက္ပန္းတို့ ေတဇတို့ဆို အၿမဲ၀ယ္ေပးတာ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ တပ္မေတာ္ေန့(ေတာ္လွန္ေရးေန့) အထိမ္းအမွတ္ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲမွာ ့္စတုတၳတန္းေတြကို ေက်ာ္ၿပီး က်မ ပထမဆု ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ေမေမ့ေက်းဇူးေတြပါ။ တစ္သက္မေမ့ႏိုင္စရာေပါ့ ။ ဆုရၿပီးေတာ့လည္း
ဲ့အင္တာဗ်ဴး ခံရေသးပါတယ္။

ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါမည္။

နားလည္ေပးပါ

စကားလံုးေတြ ၊ သစၥာေတြ မလိုဘဲ
ငါတို. ရဲ့ႏွလံုးသားေတြ
ေပါင္းစည္းခဲ့ၾကတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္း ၊ နာက်င္ၿခင္း
သည္းခံၿခင္း ၊ ညွာတာၿခင္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးေရာယွက္လို့
ငါတို.ရဲ့ခရီးကိုဆက္ခဲ့ၾကတယ္။
တစ္ေယာက္စိတ္ကူးတစ္ေယာက္
ဖြင့္ေၿပာစရာမလိုဘဲ
ငါတို့ရဲ့စိတ္ေတြ
နားလည္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီေတာ့ခ်စ္သူရယ္
နာၾကည္းစရာေတြရွိရင္ေတာင္
အရင္လိုပဲအေလ်ာ့ေပးနားလည္လို.
မင္းငါ့ကိုၿပန္ေခၚဖို.
စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
ကဲ...ခ်စ္သူ.....
အၿပန္အလွန္အၿဖစ္
မင္းတစ္ခုခုကိုေမွ်ာ္လင့္တယ္ဆိုရင္လည္း
ငါ့မ်က္ရည္ေတြကိုပဲ
မင္းယူသြားပါေတာ့ကြယ္။

ေနာင္တ့မဲ့ခ်စ္ၿခင္း

မင္းေပးသြားတဲ့ခ်စ္ၿခင္းေတြ
တစ္ဘ၀ စာထိရွိမွာပါလို့
ထာ၀ရ စိတ္ကူးရင္း
ၾကည္ႏူးၿခင္းေတြအနႏၵေပါ့

တရံတခါ
ခါးသီးစရာေတြ
မင္းဖန္တီးေပးရင္ေတာင္
ထားခဲ့ဖူးတဲ့သစၥာ တည္မွာပါလို့
ေၿဖသိမ့္ရင္းသာ

ခ်စ္သူေရ
ဆင္ေၿခမဲ့လမ္းခြဲစကားနဲ့
မင္းထားခဲ့ၿပန္ေတာ့လည္း
ပံုေအာၿပီးေပးခဲ့တဲ့ငါ့အခ်စ္
တစ္ေန့ေတာ့ၿပန္လာမွာပါလို့
ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ့

မင္းေပးခဲ့တဲ့ဒဏ္ရာေတြ
ေပ်ာက္ကင္းဖို့အတြက္
မင္းၿပန္လာမဲ့ရက္ကို
တစ္ဘ၀လံုးေစာင့္ေနပါရေစေနာ္။

ညေသြးခင္

အခ်စ္မိုး

ခ်စ္သူ..........
မင္းရြာခ်င္သလိိုရြာပါ
တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ပဲရြာရြာ
တစ္ဖြဲဖြဲပဲရြာရြာ
သည္းသည္းမဲမဲပဲရြာရြာေပါ့
မုန္တိုင္းေတာ့မဆင္လိုက္ပါနဲ့
သတိရျခင္းမိုးတိမ္ေတြက
ဗ်ဳံးကနဲရြာခ်လိုက္တဲ့အခါ
ငါ့ရင္တစ္ခုလံုးစိုရႊဲေနခဲ့ၿပီ။

Valentine's present

ဒါကေတာ့ ခ်စ္သူေပးတဲ့ valentine လက္ေဆာင္ေပါ့။ ဒါေလးလဲခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲမဟုတ္လား။

ဒါေပမဲ့ လက္ေဆာင္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကေတာ့သိပ္မလွပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုေတာ့...ေၿပာရတာနဲနဲေတာင္ရွက္တယ္။ သူကလိုလိုလားလားေပးတာ မဟုတ္ဘဲကိုယ္ကေတာင္းလို့ေပးတာပါ။ သူမွာ valentine လက္ေဆာင္ေပးဖို့လံုး၀ကိုအစီအစဥ္မရွိပါဘူး။ သူကအရင္က ဂ်ပန္မွာအေနၾကာခဲ့သူမို့ ဂ်ပန္ထံုးစံဆိုတာနဲ့ ကိုင္ေပါက္ပါတယ္။ ဂ်ပန္မွာဆိုရင္ Feb 14 ဟာမိန္းကေလးမ်ားက လက္ေဆာင္ေပးရတဲ့ေန့ၿဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ေယာက္က်ားေလးမ်ားကေတာ့ March 14 က်မွ လက္ေဆာင္ၿပန္ေပး ရပါတယ္တဲ(့ white day လို့ေခၚပါတယ္) ။ အဲဒီဂ်ပန္ ယဥ္ေက်းမွုုုုူကို ေအာက္ပါအတိုင္းရွင္းၿပထားပါတယ္။

In Japan, it is only the women who give presents (mainly chocolates) to men. Japanese women are usually too shy to express their love. (Though it might not be true nowadays.) Therefore, Valentine's Day was thought to be a great opportunity to let women express their feelings. However, this is a custom that smart chocolate companies spread to boost their sales, and it has been very successful. Now the chocolate companies in Japan sell more than half of their annual sales during the week before Valentine's Day. Men are supposed to return gifts to women on a day called "White Day" (March 14th), a Japanese creation.

Does it sound good to you? Don't get too excited when you get chocolates from Japanese girls! They might be "Giri-choko (obligation chocolate)." Women give chocolates not only to their loved ones ("A true love" chocolate is called "Honmei-choko.") "Giri-choko" is the chocolate given to men such as bosses, colleagues or male friends that women have no romantic interest in, just for friendship or gratitude. The concept of "giri" is very Japanese. It is a mutual obligation that the Japanese follow when dealing with other people. If someone does you a favor, then you feel obligated to do something for that person.

သို့ေပမဲ့လည္း ဂ်ပန္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကိုေခ်ာကလက္ေကၽႊးလာခဲ့ရင္ သိပ္ၿပီးစိတ္လွူပ္ရွားမသြားပါနဲ့။ giri-choco (ဂီရိေခ်ာ့ေကာ္) ၿဖစ္ေနမွာစိုးလို့ပါ။ သူတို့က ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြ၊ ကိုယ့္အထက္လူၾကီးေတြကို giri chocoေကၽႊးေလ့ရွိပါတယ္။

ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုေကၽႊးတဲ့ေခ်ာကလက္ကိုေတာ့ "Honmei-choko" လို့ေခၚပါတယ္တဲ့။ ဒါကေတာ့ဗဟုသုတ အေနနဲ့ေၿပာတာပါ။ ကၽႊန္မရဲ့ခ်စ္သူကေတာ့ မႏွစ္ကလည္း အဲဒီအေၾကာင္းေၿပာၿပၿပီး Feb 14 (Valentine's day) မွာကၽႊန္မကိုဘာေခ်ာကလက္မွမေကၽႊးပါဘူး။ ဘာလက္ေဆာင္မွလည္းမေပးပါဘူး။ ကၽႊန္မကေတာ့မွတ္မွတ္ရရ ေခ်ာ့ကလက္ေလး၀ယ္ေကၽႊးလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက March 14 ( White day ) မွာလဲဘာေခ်ာကလက္မွ မ ေကၽႊးပါဘူး။

ဒါနဲ့ဒီႏွစ္ Feb 14 (Valentine's day) မွာေတာ့ကၽႊန္မလည္း ဘာလက္ေဆာင္မွမေပးဘူး လို့ၾကိဳေၿပာထားပါတယ္။ မနက္ ရုံးေရာက္ေတာ့ ရုံးကအမမ်ား ၊ ညီမမ်ားကို သူတို.ရဲ့ခ်စ္သူမ်ားဆီက လက္ေဆာင္မ်ား ႏွင့္အတူေတြ.လိုက္ရတဲ့အခါမွာ သူကိုမေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ဖံုးဆက္လိုက္မိလို့သူ့့.ဆီကပို့လိုက္တဲ့ လက္ေဆာင္ေလးပါ။ လက္ေဆာင္ေလးမွာပါတဲ့ႏွင္းဆီပန္းေတြကေတာ့အစစ္ေတြပါ။ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့၀က္၀ံရုပ္ေလးလဲပါ ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ မနက္ေတြ့ေတာ့ေၿပာေနပါေသးတယ္။ ညကသူအလုပ္ၿပန္ေနုာက္က်လို့ taxi နဲ့ၿပန္တာ ပိုက္ဆံမပါေတာ့လို့ သူမ်ားဆီကေခ်းၿပီးၿပန္ရတယ္တဲ့။ ၿမန္မာၿပည္ကေၿပာင္းၿပန္ၿဖစ္ေနတာတဲ့။ ဘာကိုဆိုလိုခ်င္လဲ ဆိုတာေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါဦး။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကၽႊန္မကေတာ့ မႏွစ္ကအေၾကႊးေက်ၿပီလို.မွတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ သူဘာေၿပာေၿပာေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေလးက အရမ္းလွပါတယ္။ သူ.ေမတၱာေတြလဲပါတယ္လို.ယံုၾကည္ထားပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန့

ဒီေန့ဟာ ကၽႊန္မတို့ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့၉၃ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကြယ္လြန္သြား တာ ၾကာၿပီၿဖစ္ေသာ္လည္း ကၽႊန္မတို့ရင္ထဲမွာ ယေန့ထက္တိုင္ ရွင္သန္ေနဆဲပါ။
ဒီေန့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန့ အမွတ္တရ အၿဖစ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္စာထဲမွာသင္အံက်က္မွတ္ခဲ့ရတဲ့ကဗ်ာေလးကို ၿပန္လည္ တမ္းတ သတိရရင္း ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ အမွတ္တရ ပိုစ့္ေရးမိပါတယ္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ဟာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ
၁၉၁၅ ေရွ႕ ေနဦးဖာသား။
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခ႐ိုင္၊
သိၾကမ်ားခုတိုင္၊
ၾကံ့ၾက့ံခိုင္တဲ့ ဇာနည္ဖြား၊
မိခင္ေဒၚစုသား။
၁၉၄၇ ၊ ေျပာင္းၾကြတမလြန္
မ်က္ရည္သြန္လို႔ ဘ၀င္ညႇိဳး
ဇူလိုင္တဆယ့္ကိုး။
ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တို႔ဖခင္
ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ မွာစကား
ငါတို႔ မေမ့အား၊
ျပည္ေထာင္လြတ္ေရး ႀကိဳးပမ္းေအာင္
ျပည္ခ်စ္တို႔ေခါင္းေဆာင္
ဆိုရွယ္လစ္ေဘာင္ လမ္းစဥ္မ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္သြား..။

N.D.C Pics For Sharp Mind People (Belive or Not)

ိဒီေန့ေတာ့ကၽႊန္မသူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ စိတ္အပမ္းေၿဖစရာ ရုပ္ပံုေလးမ်ားကိုေဖာ္ၿပေပး လိုက္ပါတယ္။ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

1. Are they ships or pillers?

2.Are they audiences or buildings ?

3.How many horses are there in this picture? Should find 7 ............ ....

4.How many people are there ?

5.water fall or human fall???



6.Do you see four people?

ခ်စ္သူေက်ြးတဲ့ကိတ္မုန့္ေလး.......

ကိတ္မုန့္ေလးကို ၾကည့္ပါဦး။ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္။ ခ်စ္စရာေကာင္းမွာေပါ့ ..ခ်စ္သူကေက်ြးတာကိုး ။
မေန့ကဘာစိတ္ကူးေပါက္လို့လဲ မသိဘူး ။ ကိတ္မုန့္ေလး၀ယ္လာတယ္ ။ ေက်ြးတဲ့ပံုကေတာ့ကဗ်ာမဆန္ပါဘူး ။ ေရာ့...ယူစားဖိုကိတ္မုန့္တဲ့။
ေက်ြးတဲ့ပံုကကဗ်ာမဆန္ေပမဲ့လဲ ရပါတယ္။ ကိုယ္က စားရတာပဲေလ..( အဲ...မွားလို့ မွားလို့...) သူကေစတနာနဲ့ေက်ြးတာပဲေလ။ ဟုတ္ဘူးလား ? :P
ကိတ္မုန့္ေလးက cheese ကိတ္ေလး sedona hotel က၀ယ္လာတာေလ။ 1.8 dollarsေတာင္ေပးရတာေနာ္။ ( ၾကြားတာ ၾကြားတာ :D)
အဲဒီကိတ္မုန့္ေလး ကရာဇ၀င္နဲ့။ သိခ်င္ရင္ေတာ့ေနာက္မွေၿပာၿပမယ္ေနာ္။ ဒီေန့ေတာ့အခ်ိန္မရေတာ့လို့...ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ခ်စ္သူေရ..ေက်းဇူးေနာ္။