ညတစ္ညဟာ
လမင္းမပါရင္ မၿပည့္စံုေပမဲ့
ၾကယ္ေတြနဲ့လည္း ၿဖစ္ပါတယ္။
ငါ့အတြက္လည္း
အခ်စ္ မရွိရင္ မၿပည့္စံုေပမဲ့
သူငယ္ခ်င္းေကာင္းရွိရံုနဲ့တင္
ေပ်ာ္ဖို့ေကာင္းပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္း ေလးေရ
တ ကယ္လို့မ်ား
မင္းခ်စ္သူက ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္
ေၾကကြဲလိုက္ပါကြယ္
ဒါေပမဲ့
ပူေဆြးတမ္းတေနမဲ့အစား
ကိုယ့္ဘ၀ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ဖန္တီး
အနာဂတ္ကိုခရီးဆက္လို့
အခ်စ္ဆိုတာ
သိပ္ၿပီးအေရးမပါလွပါဘူးေနာ္…….
ပထမတုန္းကေၿပာခဲ့သလိုပဲ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲမွာ ဆုရရွိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်မရဲ့ေလးေလး (ေဒၚေလးရဲ့အမ်ိဳးသား) က ဆုအၿဖစ္ ကြန္ပါဗူး ေလးတစ္ဗူး ၀ယ္ေပးပါတယ္။ အဲဒီကြန္ပါဗူးကေက်ာင္းကေပးတဲ့ဆုထက္ ပိုေကာင္းတာေတာ့မွတ္မွတ္ရရပဲ ။ေဖေဖ နဲ့ ေမေမကအိမ္ေရာက္ေတာ့ ငါ့သမီးကိုအင္တာဗ်ဴးလုပ္ေပးဦးမွ ဆိုၿပီး လူစုပါတယ္။ လူစုတယ္ဆိုတာက အိ္မ္မွာရွိတဲ့ ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကြဲေတြ၊ ဦးေလး ၊ အေဒၚေတြ ၊ အဖိုးလည္း ပါတယ္။ အားလံုးစုၿပီး ေမးတာပါ။ ခဲတံတစ္ေခ်ာင္းလဲပါေသးတယ္ ။ မိုက္ခြက္လုပ္တာေလ။
ေမး - အဟမ္း..အဟမ္း ၊အခုလိုဆုရတဲ့အတြက္ဘယ္လိုခံစားရပါသလဲ။
ေၿဖ - အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ရွင္။
ေမး - ေနာက္ၿပီးေတာ့ေရာ
ေၿဖ - ေၾကးအိုးကအရမ္းစားလို့ေကာင္းတာပဲ၊
ေမး - ေနာက္ႏွစ္ေတြေရာ၀င္ၿပိဳင္ဦးမွာလား
ေၿဖ - ဒီထက္လွတဲ့ကြန္ပါဗူး ၀ယ္ေပးမွာလား
ေမး - မ၀ယ္ေပးဘူးဆိုရင္ေရာ
ေၿဖ - ဟင္
ေမး - မ၀ယ္ေပးရင္မၿပိဳင္ေတာ့ဘူးလား
ေၿဖ - အင္.. ၿပိဳင္မွာပါ ... ဟင္း
ေမး - ဟားဟား...၀ယ္ေပးမွာေပါ့သမီးရဲ့ ၊ ဒါေပမဲ့ ပထမဆုရမွ၀ယ္ေပး မွာေနာ္။ ဒုတိယတို.တတိယတို.ဆိုရင္ ႏိုးပဲ ။
ေၿဖ - ဟုတ္ကဲ့ပါ
ဒီလိုနဲ့က်မလည္းစာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲဆိုရင္ႏွစ္တိုင္း ၊ အထိမ္းအမွတ္ ေန့တိုင္း ၀င္ၿပိဳင္ၿဖစ္ခဲ့တာ (၁၀) တန္းအထိပါပဲ။ ၿပိဳင္ပြဲတိုင္းလိုလို ဆုရခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆု ပဲအၿမဲေတာ့မရဘူးေပါ့။
အင္တာဗ်ဴး (၂)
ဒုတိယအေနနဲ့ၾကံဳရတဲ့ အင္တာဗ်ဴးကေတာ့ (၆) တန္းမွာပါ။ က်ပန္းစကားေၿပာၿပိဳင္ပြဲ ၿပိဳင္ဖိုု့ေခၚတာပါ။ ၿပည္ေထာင္စုေန့ အထိ္မ္းအမွတ္ပါ။ အမွန္ေတာ့က်မက ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စကားေၿပာနည္းသူၿဖစ္လို့က်ပန္းစကားေၿပာပြဲ ၀င္ၿပိဳင္ဖို့ ဆိုတာလံုး၀မၿဖစ္ႏိုင္တာ ပါ။ ဒါေပမဲ့ၿပိဳင္ပြဲ ရွိတယ္ဆိုေတာ့ ဆရာမကေခၚပါေလေရာ ...
ေမး - သမီးက်ပန္းစကား ေၿပာၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၿပိဳင္ပါလား
ေၿဖ - မၿပိဳင္ခ်င္ဘူးဆရာမ
ေမး - ဘာၿဖစ္လို့လဲသမီးရဲ့
ေၿဖ - သမီးစင္ေပၚတက္ၿပီးမေၿပာရဲလို့
ေမး- ဘာလို့မေၿပာရဲတာလဲ
ေၿဖ - ေၾကာက္လို့
ေမး - ဘာေၾကာက္စရာရွိလို့လဲ သမီးရဲ ့၊ ဘယ္သူမွ သမီးကို ကိုက္မစားပါဘူး ။ ၿပည္ေထာင္စုေန့ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲေတြလဲ သမီး၀င္ၿပိဳင္ဖူးတာပဲ။ သမီးသိၿပီးသားအေၾကာင္းေတြကို ေၿပာလိုက္ရံုပဲ။
ေၿဖ - ဆရာမကလည္း ဒါေတာ့သိတာေပါ့ ။ ေရးေၿဖတာနဲ့ အၿပင္မွာထြက္ ေၿပာရ တာနဲ့ တူမွမတူတာကို ( စိတ္ထဲကေၿပာေနတာ ၊ တကယ္ေတာ့ မေၿပာရဲပါဘူး )
ေမး - အေတြ.အၾကံဳလည္းရတာေပါ့ ၊ ၿပိဳင္မယ္မဟုတ္လား
ေၿဖ - ဟုတ္ . ( ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ကြာ ၊ ဆုမရလဲဘာ အေရးလဲ)
ဆရာမေပးလိုက္တဲ့ေခါင္းစဥ္ေတြကလည္း (၁၆) ခုေတာင္ ၊ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ေမေမ့ကိုၿပေတာ့ ေမေမက ေၿပာတယ္ ။ ေခါင္းစဥ္ (၁၆) ခုအတြက္ (၁၆) မ်ိဳးေရးစရာမလိုပါဘူး ဆိုၿပီး စာမ်က္ႏွာ (၇) မ်က္ႏွာေလာက္ ေရးကူတယ္။ အဲဒါကိုအလြတ္ က်က္ၿပီး စကားေၿပာတဲ့ပံုစံအတိုင္း ေလ့က်င့္ရတယ္ ။ သီခ်င္းဆိုလည္း ေလ့က်င့္ရေသးတယ္ ။ သီခ်င္းဆိုရမယ့္ေခါင္းစဥ္တစ္ခုလည္း ပါတာကိုး။
ၿပိဳင္ပြဲေန့က်ေတာ့ စင္ေနာက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တာ လူေတြမွအမ်ားၾကီးပဲ ။ ေက်ာင္းသားေတြေရာ၊ မိဘေတြေရာ ပဲ ။အိမ္က မိဘေတြလည္းပါတယ္။
ကိုယ္ေၿပာရမဲ့အလွည့္လဲေရာက္ေရာ ေၾကာက္လို့ အသံေတြေတာင္တုန္ တယ္။ သီခ်င္းမဆိုရလို့ေတာ္ေသးတာေပါ့။ (၁၅) မိနစ္စာက်က္ထား တာေတြက (၅)မိနစ္ေလာက္ေၿပာၿပီးတာနဲ့ဘာေၿပာရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ့ၿမန္ၿမန္နိဂံုးခ်ဳပ္ၿပီး ဆင္းလာလိုက္ေရာ။
ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာႏွင့္ တတိယဆုရလိုက္ေသးတယ္။ (၆)တန္းမွာ ငါးေယာက္ၿပိဳင္တာ တတိယရတာေလ (ေတာ္တယ္မလား ဟိဟိ) သို့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ က်ပန္းစကားေၿပာပြဲဆိုရင္ ၀င္မၿပိဳင္ၿဖစ္ေတာ့ပါဘူး။
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါမည္။
